Serendipity


Naalala ko pa ang lahat. Malinaw pa sa aking memorya. Dalawang taon na rin ang lumipas ‘nung una kitang “nakilala”. Kasama ko ang bestfriend ko ‘nung HS, nakatambay kami sa Starbucks sa Megamall. Nagbukas siya ng Downelink, nakiusyoso ako. Nakita “kita”. Isang larawan na kumuha agad ng atensyon ko. Hinanap kita sa Facebook. Ang laking tulong rin talaga ng mga social networking sites para “pagtagpuin” ang ating mga mundo. Inadd kita. Nagmessage ka. “Do I know you?” Syempre hindi tayo magkakilala. Paano ko ba sasabihin na wala lang, naging crush ko lang ang picture mo. “I’m Mike’s friend. I saw you in Downelink. You’re cute.” Wala na kong pakialam sa hiya-hiya. Hindi naman tayo “magkakilala.” Wala kang sagot sa mensahe ko. Hindi mo rin ako inadd. Hindi na rin ako masyado nag-isip.

Dalawang taon. Isang mukha.

Linggo-linggo akong naglalaro ng badminton. Napagod na ang mga kasama ko kaya kailangan namin ng bagong kalaro. Nakita ka namin. Tinawag ka namin at madali ka namang kausap. Sumali ka at magkakampi pa nga tayo. Hindi ako nagsasalita sa mga kaibigan ko, pero medyo kinilig ako sa’yo. Nakakaaliw ang pagiging mahiyain at mahinhin mo. Dalawang beses pa tayong naging magkakampi. Sayang talo tayo. Hindi ako nag-isip na kunin ang number mo. Umaasa na lang na muli kitang makikita sa court next week.

Kaya lang nakabreak naman kami sa badminton. Busy ang mga tao. Hindi na kita muling nakita. Pero feeling ko, malakas talaga ako kay Papa Jesus lately. Nakita kita sa BBM list ng kaibigan ko. Kinuha ko agad ang pin mo at inadd sa BBM ko. “Remember me?” Yan ang sabi ko. “You look familiar! Ah sa badminton! Hello musta?” At diyan na nga nagsimula ang usapan natin sa BBM. Kaswal lang naman. Aaminin ko, crush kita pero natatakot akong gumawa ng paraan na mapalapit sa’yo. Iniisip ko, dahan-dahan lang.

Miyerkules. Tawa ako ng tawa sa mga status mo sa BBM. Feeling ko, inuupdate mo ang lahat ng tao sa lahat ng kilos mo. Pupunta sa ganito, bibili ng ganitong sapatos, kakain kasama ang Mama mo. Nag-usap tayo saglit. Sabi ko, ang kulit mo. Natawa ka lang.

Bandang alas-dos ng madaling araw, nagising ako. Kailangan kong magbasa para sa report ko sa class. Pagcheck ko ng phone, may nag-approve sa akin sa Facebook. Tinignan ko. Wala naman akong ina-add recently. Pagtingin ko sa profile, parang tumalon ang puso ko at sabay na kinilabutan. IKAW. Ikaw na inadd ko 2 years ago. Ikaw at ang nakalaro ko sa badminton ay iisa. Kinilig ako. Pakiramdam ko, ikaw ang nakatadhana para sa akin. You are my destiny. You are the ONE. Naisip ko rin, ang galing naman kasi hindi mo pala inignore ang friend request ko two years ago. At siguro pag check mo ulit at mapansin mong kilala mo na ko, saka mo inaccept. 

Nagsend agad ako sayo ng message sa BBM. Parang gago lang ako. Tumutugtog sa isip ko ang kanta ng Savage Garden na “I knew I love you before I met you…” Or kahit I knew I like you before I met you. Nakakatakot na ‘yung love na wala namang masyadong basis. Nagreply ka. Sabi mo sa lahat ng “kahibangan” ko ay: LOLZ. Napatumbling ako. FAIL. 

Susuko na sana ako pero paano kung ikaw talaga ang nakatadhana para sa akin? At gaya ng maraming pelikulang romantikong napanuod ko, hindi naman masamang umasa. Kasi malay natin, naghihintay lang pala ang isang happy ending sa ating dalawa?

Nagdesisyon akong kumapit. Subukan. Kakapit ako sa ating tadhana. Katunog pa ng kanta ni Yeng Constantino. Nag-usap ulit tayo kagabi sa BBM. Niyaya kitang lumabas. Pumayag ka.

Muling tumalon ang puso ko.


-----
Serendipity is a 2001 romantic comedy, starring John Cusack and Kate Beckinsale. It was written by Marc Klein and directed by Peter Chelsom. The music score is composed by Alan Silvestri. The Hindi film Milenge Milenge, 2010 is a complete replica of this film.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Just My Luck

P ara iwas muna sa nakakabagabag na drama ng buhay ko, naisip kong ibahagi ang kwentong ito sa blog ko. Hindi naman ‘to paglayo sa tema ng blog ko kasi sabi ko naman jan sa itaas na bahagi, ang buhay ay puno ng drama or comedy rin. Haha. Ewan ko lang kung comedy ba talaga ‘tong kwento na ‘to o isang tragedy ala Oedipus Rex. Pero syempre, magdadahilan ako jan dahil ang depinisyon naman ng tragedy ayon kay Plato (sa kanyang Poetics) ay may pagkakamali sa desisyon at paghusga ng pangunahing tauhan. Sa kwentong ‘to, parang may halo ng divine intervention eh. Oo alam ko naman na dapat sa barangay na ‘ko nagpapaliwanag. Ganito kasi 'yun. Isang araw, may nagtext sa'kin. Number lang at nagpapacute. Okay naman ako sa konsepto ng textmate pero gusto ko naman malaman kung saang lupalop nila nakuha ang number ko. So more tanong-tanong ako ganyan. ‘Nung una, more pacute pa si koya na kesyo na-wrong send genyan. Eh hindi naman ako tanga at ipinanganak kahapon. So napilit ko rin siya. P...
Read more

Melancholia

A t ako ay muling nagsulat. Sabi ko, gusto ko ng isara ang blog na ito. Parte ng mga pagbabago na gusto kong gawin ngayong bagong taon. Pakiramdam ko kasi, kinukulong ko ang sarili ko sa mga pangyayari ng nakaraan kapag nagsusulat at nagkukuwento ako rito. Tulad ng isang ibon, para akong nasa hawla kahit bukas naman ang pintuan nito. Pilit kong isinisiksik ang sarili ko sa apat na sulok nito, kahit kayang-kaya naman ng pakpak ko na ako ay ilipad. Pero may kung anong puwersa ang nagsasabi na huwag. O maaaring huwag muna. Siguro kasi, parte na ng pagkatao ko ang pagiging emosyonal. At kailangan ko ng takbuhan kapag hindi ko na kaya. Kapag pakiramdam ko eh guguho na ang mundo ko. Kailangan kong isigaw ang lahat ng galit at pagkabigo sa puso ko. At dito, malaya akong magagawa ang mga iyon. Positibo ko naman na ang sinalubong ang bagong taon na ito pero parang sumpa, binabalik ako ng mga pangyayari sa kalungkutan. Sabi nila, it’s all in the mind. Na tipong puwede mo naman iko...
Read more

Hiram na Mukha

G usto ‘ata talagang gawing memorable year sa’ken ni Papa Jesus ang 2011. Hindi ko naman talaga hobby ang makipag-EB sa mga hindi ko kilala at hindi pa nakikita ang picture pero jumajackpot talaga ako nitong mga nakaraang buwan. Una na nga ang mahiwagang kuwento ng bingot. Akala ko natuto na ‘ko pero inulit ko pa rin. ‘Nung kinwento ko sa mga kaibigan ko ‘yung kay bingot, lahat sila sinabi sa’ken na kung hindi raw bingi/pipe ang mamimeet ko next time, eh kuba naman. Natakot talaga ako. Kaya sabi ko sa sarili ko, hinding-hindi na ko makikipag-EB kung wala namang pictures online. Gusto ko kahit paano may idea naman ako ng itsura. Kasi hindi ko na alam ang magiging reaksyon ko kung another bingot or kuba ang mameet ko. Hindi naman sa inaalipusta o hinahamak ko sila. Sa totoo lang po ako. Rang! So eto na nga ang kwento.  May number sa phone ko ang isang lalaki na nakita ko ang number sa Downelink. Itago na lang natin siya sa pangalang Robert. Pogi si Robert. Isa sa mga ras...
Read more